غریبه
من غریبم ای غریبه آشنایم می شوی؟
آشنا با گریه های بی صدایم می شوی؟
در غریبستان چشمم التماس عاشقیست
با نگاهت هم صدا با چشم هایم می شوی؟
درخزان غربت وافسردگی پزمرده ام
با بهار ریشه هایت ریشه هایم می شوی؟
گر دلم پرچین ندارد این نشان سادگیست
همنشین ساده وصادق برایم می شوی؟